سوره عبس

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ عَبَسَ وَ تَوَلَّىٰٓ

1

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر؛ چهره در هم كشيد و روى برتافت ...


أَن جَآءَهُ ٱلۡأَعۡمَىٰ

2

از اينكه نابينايى به سراغ او آمده بود!


وَ مَا يُدۡرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ

3

تو چه مى‌دانى شايد او پاكى و تقوا پيشه كند،


أَوۡ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ ٱلذِّكۡرَىٰٓ

4

يا متذكر گردد و اين تذكر به حال او مفيد باشد!


أَمَّا مَنِ ٱسۡتَغۡنَىٰ

5

اما آن كس كه توانگر است،



قاری